Bijeenkomst 30 november: De jas van Lizbeth

Moderator Bart Pastoor, die ons door de middag zal leiden, staat bij de ingang van het provinciehuis al op ons te wachten. Gedeputeerde Twan Beurskens, oét Holt-Blierick, heet ons namens het Provinciebestuur van harte welkom. Even later lopen we, verdeeld over twee groepen, onder leiding van twee charmante VVV-gidsen door de bestuursvleugel van het Gouvernement. De uitdrukking ‘op het pluche zitten’ krijgt hier toch een wat andere dimensie, want overal in dit deel van het gebouw is het vooral glanzend gepolijst Italiaans marmer wat de klok slaat.

Na de boeiende rondleiding is het tijd om aan de slag te gaan, en gaan we speeddaten met Twan Beurskens en collega-deputé Hubert Mackus. In een elevatorpitch van één minuut per persoon jezelf aan de gedeputeerde voorstellen, zo luidt de opdracht. Dat valt nog niet voor iedereen mee, zo blijkt even later. Als de door Bart Pastoor aangehaalde anekdote klopt dat wijlen Steve Jobs medewerkers ontsloeg die niet in die éne minuut aan hem duidelijk konden maken wat ze deden bij Apple, dan zitten na het uurtje speeddaten toch áárdig wat TuinBouw Businessclubvrienden zonder werk! Maar gelukkig staan er hier geen strafpunten op een tijdoverschrijding.

Na het rondje pitchen gaan we luisteren naar twee eminente hoogleraren van de Universiteit Maastricht. De woorden van de Thornse boerenzoon Peter Peters, wereldwijd bekend wetenschapper in de nanobiologie, maken schrijver dezes daarbij helder dat je een betoog niet per se hoeft te begrijpen om de strekking ervan toch boeiend te vinden. Duidelijk wordt me in elk geval dat de kans best aanwezig is dat ik over een paar jaar kan zeggen ooit college te hebben gehad van een Nobelprijswinnaar! Uit het door hoogleraar Piet Eichholz gepresenteerde onderzoek naar het binnenklimaat van onder meer huizen, kantoren en scholen kunnen we opmaken dat de medewerkers van veel glastuinbouwbedrijven in een duidelijk beter binnenklimaat werken dan de meeste van hun collega’s in veel kantoren!

De middag in het gouvernement vliegt voorbij, en voor we weten is het tijd om richting binnenstad te vertrekken. De banden met de provinciale politiek zijn aangehaald, we hebben met eigen ogen kunnen zien en horen waar onze provinciale belastingcenten zoal aan worden besteed, we hebben onze kennis bijgespijkerd kortom, een leerzame en boeiende middag!

Ger Kamps, als immer wakend over niet alleen een goed verloop van het programma maar ook over het spirituele welzijn van de leden, deelt in de bus aan eenieder een eurootje uit die we even later in de beroemde Onze Lieve Vrouwenkerk kunnen offeren voor een keerske veur sleevruike. Een mooi gebaar, en even een contemplatief moment in het programma.

Het afsluitend diner bij restaurant Harry’s is niet alleen uitstekend van kwaliteit, maar bovenal ook buitengewoon geanimeerd. Dit is de TuinBouw Businessclub nu in optima forma: samen discussiëren, samen kennis en ideeën uitwisselen, samen een borrel drinken. Zelfs de vervelende diefstal van de jas van nieuw lid Lizbeth van den Boogaard, door een onverlaat die tijdens het diner de garderobe is binnen gelopen, biedt stof voor een leermoment in de vorm van een metafoor. Wie in een sector met veel bulkproducten iets bijzonders maakt, krijgt meestal betere prijzen en méér belangstelling voor zijn product. De hoteldief liet alle andere jassen ongemoeid, maar werd verleid door die ene mooie nieuwe jas van Lizbeth. Het kan verkeren.